20% ที่เหลือค่ะ แต่ถ้าอ่านตั้งแต่ต้นใหม่ก็ดีนะคะ เพราะมีดัดแปลงเพิ่มเติมนิดหน่อยค่ะ Hope you enjoy reading it na ka........อาทิตา
ตอนที่ 24 เมฆฝนตั้งเค้า (คงเดิม เพราะนึกไม่ออกค่ะ)
?คุณวิชญ์คะ คุณญาดาโทรมาแจ้งว่าเธอว่างวันพฤหัสนี้คะ เธอฝากบอกว่าให้คุณโทรไปนัดเวลากับเธออีกครั้งด้วยค่ะ? พิชญธิดาวางหูโทรศัพท์เมื่อไม่ได้ยินคำสั่งอะไรออกจากผู้เป็นนายนอกจากคำว่า ?ครับ? เพียงคำเดียว เลขาฯและหวานใจของประธานกรรมการบริษัท นิมมานรดี พยายามปรับน้ำเสียงให้เป็นปกติมากที่สุดในตอนที่ต้องแจ้ง ?สาร? ให้คนรักรับทราบ เธอพยายามที่จะไม่คิดฟุ้งซ่าน ไม่จินตนาการให้เกินขอบเขต เธอควรมั่นใจในตัวเขา หญิงสาววางหูโทรศัพท์ได้ไม่ถึงครึ่งนาที คนปลายสายที่เพิ่งคุยด้วยก็เปิดประตูออกมาหา ตามมาด้วยบอดี้การ์ดมือขวาที่เดินไปรออยู่หน้าลิฟต์เพื่อปล่อยให้เจ้านายได้มีความเป็นส่วนตัวกับหญิงสาวคนรัก
?อัณณ์ครับไปทานข้าวกัน? วิชญ์มองหน้าคนรัก เธอทำสีหน้างุนงงแล้วจึงถามเขาให้หายสงสัยว่า
?เพิ่งจะสิบเอ็ดโมงเองนี่คะ หิวแล้วเหรอคะ? พิชญธิดาละมือจากงานตรงหน้าและรอฟังคำตอบ
?ครับหิวแล้ว และผมก็มีเรื่องจะคุยกับอัณณ์ด้วย ไปกันเถอะ เดี๋ยวเวลาไม่พอ? ระหว่างที่วิชญ์ต้องรอแฟนสาวเก็บข้าวของและปิดหน้าจอคอมพิวเตอร์ เขาก็เดินไปหาธีรวีร์แล้วสั่งงานว่า
?วีร์ เรียกประชุมหัวหน้าฝ่ายและคนที่เกี่ยวข้องกับการจัดงานเปิดตัวคอนโดที่เขาใหญ่ตอนบ่ายสามนะ อ้อ! บอกแม่บ้านให้เตรียมของว่างด้วยล่ะ ให้เอาชุดที่จะใช้รับรองแขกในวันงานนั่นแหละ จะได้มาลองชิมกันดูว่าโอเคไหม วันนี้ให้เจ้ากฤตตามฉันคนเดียวพอ ส่วนนายจัดการตามที่ฉันสั่งนะ? วิชญ์สั่งงานรวดเดียวจบตามบุคลิกพูดเร็วทำเร็วและไปเร็ว
?ครับ? ธีรวีร์รับคำแข็งขัน ไม่กล้าโอดครวญเพราะเห็นสีหน้าของนายที่ค่อนข้างจริงจัง จึงได้แต่แอบค่อนขอดในใจ ?นี่มันงานของคุณเลขาฯไม่ใช่เหรอครับ ทำไมมาลงที่ผมเฉยเลย?
?คุณวิชญ์คะ ให้อัณณ์จัดการเองไม่ดีกว่าหรือคะ รอสักแป๊บนะคะ อัณณ์ใช้เวลาไม่นานหรอกค่ะ? พิชญธิดาที่เดินมายืนอยู่ข้าง ๆ เขาเอ่ยถามขัดจังหวะขึ้นเพราะงานที่เขากำลังสั่งธีรวีร์นั้นเป็นหน้าที่และความรับผิดชอบของเธอโดยตรง
?ไม่ต้องหรอกอัณณ์ เจ้าวีร์มันทำได้ ไปเถอะผมหิวแล้ว? วิชญ์พูดเสร็จก็รีบจูงมือแฟนสาวให้ออกเดินตาม แต่หญิงสาวก็ยังไม่วายหันไปบอกกับธีรวีร์ว่า
?คุณวีร์คะ แฟ้มรายละเอียดของงานอยู่บนโต๊ะอัณณ์น่ะค่ะ ถ้าติดขัดยังไงโทรหาอัณณ์ได้เลย ไม่ต้องเกรงใจเจ้านายจอมเกเรและเอาแต่ใจของคุณนะคะ? ทันทีที่พูดจบหญิงสาวก็ปะทะเข้ากับร่างหนาที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของแฟนหนุ่มที่หยุดเดินกะทันหัน พิชญธิดาเซเข้าไปปะทะกับแผงอกของเขาเมื่อเขาหันหน้ามารับร่างนุ่มนิ่มของเธอเข้าไปในอ้อมกอด
?อุ๊ย!? พิชญธิดาอุทานด้วยความตกใจ
?พูดแบบนี้ฟังแล้วไม่รื่นหูเลยนะคนสวย นินทาเจ้านายไม่ดีนะครับ? วิชญ์ยิ้มพราวด้วยดวงตาวิบวับ ไม่ได้โกรธ แต่ก็จะลงโทษแม่คนปากกล้าให้ ?จ๋อย? เสียบ้าง เล่นมาข่มบารมีเขาต่อหน้าลูกน้องแบบนี้ ยอมไม่ได้เสียแล้ว เขาจึงรั้งร่างบางเข้ามากอดให้แน่นเข้าซึ่งก็ส่งผลให้คนในอ้อมกอดหน้าแดงแจ๋เพราะอายลูกน้องทั้งสองคนของเขาที่ยังยืนหน้าสลอนกันอยู่ คนหนึ่งข้างหน้า อีกคนก็ข้างหลัง เห็นจะ ๆ ชัด ๆ อย่างแน่นอน
?แบบนี้ไม่เรียกว่านินทาแล้วล่ะค่ะ เผาซึ่ง ๆ หน้าเลยต่างหาก? พิชญธิดายังทำปากเก่งเพื่อข่มความอาย ก่อนที่กระซิบบอกคนตัวโตเบา ๆ ว่า
?ปล่อยได้แล้วค่ะ อายคุณกฤตกับคุณวีร์เขา? วิชญ์หัวเราะเบา ๆ ก่อนที่จะบอกว่า
?ไหนล่ะครับ ไม่เห็นใครสักคน เจ้าสองตัวนั่นไม่อยู่แล้วครับ พวกมันเปิดโอกาสให้เราเต็มที่เลย? วิชญ์ยิ้มยั่วคนในวงแขน
พิชญธิดาหันหน้าไปตามทิศทางที่คาดว่าจะเห็นบอดี้การ์ดหนุ่มทั้งสอง แต่ก็ต้องพบกับความว่างเปล่าแทน ?ไวยังกับปรอทจริง ๆ? และพอหันหน้ากลับมาก็เป็นจังหวะที่วิชญ์รออยู่แล้ว ชายหนุ่มตรึงหน้าหญิงสาวด้วยมือใหญ่ที่ท้ายทอยก่อนที่จะมอบจุมพิตก่อนมื้อเที่ยงให้หนึ่งครั้งแต่เป็นครั้งที่ยาวนาน นานจนพิชญธิดาต้องกระตุกเสื้อเชิ้ตเขาเพื่อส่งสัญญาณบอกให้หยุด ชายหนุ่มที่อิ่มทิพย์เสียแล้วได้แต่ยิ้มมองดูแฟนสาวที่หน้าเริ่มงอเป็นม้าหมากรุก ม้าหมากรุกหน้าสีแดง.....น่ารักดี
?อยากมาว่าเจ้านายดีนัก ก็ต้องโดนลงโทษแบบนี้แหละครับ? วิชญ์ยังไม่ยอมหยุดยั่วเพราะยังสนุกกับการแกล้งแฟนสาว และหากำไรเข้าตัวไปพร้อม ๆ กัน พิชญธิดาจึงตอบโต้ด้วยหมัดน้อย ๆ เข้าที่ชายโครงก่อนที่จะสลัดตัวหลุดออกมาจากวงแขนเหล็ก เธอรีบออกเดินมุ่งหน้าไปยังลิฟต์ผู้บริหารเพราะเห็นศีรษะใครบางคนแวบ ๆ ที่หลังตู้เอกสารใบใหญ่ ใครบางคนที่เห็นเธอโดนลงโทษ
?นายครับ ผมต้องจ่ายค่าตั๋วดูหนังสดไหมครับ? ธีรวีร์โผล่หน้าออกมาจากหลังตู้แล้วตะโกนถาม ก่อนที่จะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างดังเพราะคำตอบของนาย
?ไม่ต้อง ฉันให้ดูฟรี ถือเสียว่าทำทานให้คนที่ยังไม่มีแฟนอย่างแกว่ะ? พูดจบวิชญ์ก็รีบสาวเท้าตามแฟนสาวที่เข้าลิฟต์ไปแล้ว
และเมื่อก้าวเข้าไปในลิฟต์ก็เห็นหญิงสาวหนึ่งเดียวเข้าไปยืนตัวลีบอยู่มุมในสุด แถมยังหันมาค้อนใส่เขาอีกหลายวง แต่แล้วดวงตากลมโตก็กลับทอประกายวิบวับเหมือนถูกใจกับอะไรบางอย่างจนทำให้ยิ้มออกมาได้ วิชญ์ที่ยังไม่รู้เรื่องรู้ราวจึงหันไปบอกกับกฤตธีว่า
?กฤต ไปร้านอาหารไทยที่อยู่ใกล้ ๆ ร้านเสื้อของคุณโกโก้น่ะ?
?ครับนาย? กฤตธีจ้องหน้าผู้เป็นนายและต้องพยายามกลั้นหัวเราะอย่างเต็มที่ ในที่สุดเขาก็บอกวิชญ์ออกไปว่า
?เอ่อ.....นายครับ ปากนายเปื้อนลิปสติกอยู่ครับ? เมื่อกฤตธีพูดจบพิชญธิดาก็โวยวายแทรกขึ้นทันที
?ไปบอกเขาทำไมคะคุณกฤต ปล่อยให้เดินออกไปแบบนั้นแหละ จะได้รู้จักว่า ความอายน่ะเป็นยังไง? วิชญ์หันไปมองหน้าคนรัก ?นี่เองที่ทำเอาแม่คุณถูกอกถูกใจเสียนักหนา ที่แท้ก็อยากเห็นเราหน้าแตก?
?ดีเหมือนกันแฮะ เขาจะได้รู้กันว่าเราเพิ่งจูจุ๊บกันมา เพราะสีลิปบนปากผมกับบนปากคุณน่ะ มันสีเดียวกันเปี๊ยบเลยนะทูนหัว ฮ่า ฮ่า ฮ่า?
?โอ๊ย!? พลังหยิกของแม่นางศิษย์เก่าสำนักเส้าหลินตัวจริงทำให้ชายหนุ่มกล้ามโตถึงกับนิ่วหน้าได้เหมือนกัน เมื่อหายเจ็บแล้ววิชญ์จึงมีแรงขู่ยั่วอารมณ์คู่ปรับคนสวยต่อว่า
?หนึ่งหยิกแลกกับหนึ่งจูบนะจ๊ะคนสวย? วิชญ์แกล้งเดินสามขุมเข้าหาหญิงสาวที่รีบขยับตัวกลับเข้ามุมแดงของตนเองไป พิชญธิดาที่กลัวว่าวิชญ์จะเอาจริง ?บ้าหรือ คุณกฤตก็ยังยืนหัวโด่อยู่ อายตายเลย? พิชญธิดาจึงรีบทำตาลุกวาวเข้าใส่แต่มีหรือที่เสือหนุ่มจะกลัวกวางสาวเนื้อหวานอย่างเธอ เมื่อเห็นวิชญ์ยังไม่หยุดทำท่าคุกคามเธอ พิชญธิดาจึงต้องปล่อยหมัดเด็ดเพื่อน็อคคู่ต่อสู้กลางอากาศ
?เดี๋ยวไม่รักแล้วนะ? เพียงคำขู่เสียงดังแหวแค่ห้าคำจากหญิงสาวที่ตัวเล็กกว่าเขาเกือบครึ่ง ไม่น่าเชื่อว่าจะได้ผลชะงักนัก วิชญ์หยุดกึกและหมุนตัวหันกลับไปทางประตูลิฟต์เหมือนเดิม.......เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ชายหนุ่มเพียงล้วงผ้าเช็ดหน้าจากกระเป๋ากางเกงขึ้นมาซับรอยลิปสติกออก......ดูเชื่องเหมือนแมวนอนหวดที่ยังไม่น่าไว้ใจอยู่ดี
?โอ้โห! คุณอัณณ์สุดยอดไปเลยครับ ถ้าผมไม่ได้ยินกับหู ไม่เห็นกับตา ผมไม่เชื่อนะเนี่ย ห้าคำปราบเซียนเสียอยู่หมัด สุดยอดจริง ๆ ดีเหมือนกัน ผมจะได้จำเอาไปไว้ใช้บ้าง เดี๋ยวต้องโทรไปบอกไอ้วีร์ก่อน ห้าคำเท่านั้นปราบเซียนวิชญ์ได้ สะใจ ๆ ฮ่า ฮ่า ฮ่า? กฤตธีที่ได้ทีขี่แพะไล่เลยได้รับเสี้ยนที่เขาแกว่งเท้าเข้าไปหาเข้าไปเต็ม ๆ ท้อง พร้อมกับคำประกาศิตที่ประกาศเสียงดังฟังชัดว่า
?คุณอัณณ์พูดได้คนเดียวโว้ย!?
************************
วิชญ์พาแฟนสาวมารับประทานอาหารไทยที่ร้านขึ้นชื่อแห่งหนึ่งในย่านสุขุมวิท ที่นี่มีรายการอาหารต้นตำรับชาววังอยู่หลายรายการ เช่น น้ำพริกลงเรือ ต้มข่าไก่ และข้าวแช่ซึ่งเป็นหนึ่งในรายการสุดโปรดของพิชญธิดา ส่วนเขาสั่งเพียงผัดไทยกุ้งแม่น้ำตัวโต เมื่อสั่งอาหารเรียบร้อยแล้ววิชญ์ก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนให้หญิงสาวฟัง พิชญธิดานั่งฟังวิชญ์เล่าเรื่องทั้งหมดด้วยสีหน้าเรียบเฉย สีหน้าที่คาดเดาอารมณ์ได้ยากลำบากเพราะมีรอยยิ้มปรากฎอยู่ที่มุมปากตลอดเวลา รอยยิ้มบาง ๆ ที่ไม่ได้จางหายไปจากใบหน้านวลที่ตกแต่งด้วยเครื่องสำอางเนื้อดีอย่างอ่อน ๆ เลย แต่พิชญธิดายิ้มด้วยปากเท่านั้นไม่ใช่ด้วยตา ไม่ใช่เรื่องยากที่คนเราจะบังคับปากให้ยิ้มได้ แต่ไม่มีใครจะสามารถบังคับให้ดวงตายิ้มด้วยได้หากหัวใจยิ้มไม่ออก วิชญ์เองก็สังเกตเห็น หญิงสาวคงซ่อนความรู้สึกบางอย่างเอาไว้ ดังนั้นเมื่อวิชญ์เล่าเรื่องทั้งหมดจบเขาจึงถามเธอว่า
?อัณณ์มีอะไรจะถามผมบ้างไหมครับ?
พิชญธิดานิ่งเงียบ เงียบจนวิชญ์ใจหาย หรือว่าเขาควรจะบอกเธอก่อนทำ ไม่ใช่ทำแล้วจึงมาเล่าให้ฟังทีหลังแบบนี้ แต่ ความคิดของเขาต้องหยุดชะงักลง เมื่อหญิงสาวถามทำลายความเงียบขึ้นว่า
?แล้วทำไมไม่พาคุณกฤตไปด้วยล่ะคะ หรือคุณวิชญ์อยากไปกับเขาแค่สองคนเท่านั้น? พิชญธิดาทำเสียงเข้มและหน้าตาดุดันเอาเรื่องถามใส่ชายหนุ่ม ขนาดกฤตธีที่นั่งโต๊ะใกล้ ๆ กันได้ยินแล้วยังขนลุกแทน ?บทจะโหด คุณอัณณ์ก็ไม่ใช่ย่อยแฮะ?
?เอ่อ....ผม? วิชญ์ตะกุกตะกักและแปลกใจตัวเองเพราะเขาไม่เคยกลัวใครหน้าไหนมาก่อน แต่ทำไมถึงชักเกรง ๆ คนตรงหน้าได้ขนาดนี้ วิชญ์ไม่อยากโกหก และก็ไม่มีคำอธิบายอื่น ๆ มาแก้ตัว เขายังคงอ้ำอึ้งจนพิชญธิดาอดรนทนไม่ได้
?อัณณ์ล้อเล่นเองค่ะ แหม ไม่ต้องทำหน้าแหยขนาดนั้นหรอก อัณณ์เข้าใจทุกอย่างดีค่ะ ไม่มีคำถามใด ๆ ถ้าเรื่องที่คุณวิชญ์จะเล่าอัณณ์มีแค่นี้ งั้นเราก็กลับกันได้แล้วสิคะ? พิชญธิดาเข้าใจทุกอย่างอย่างแจ่มแจ้งอย่างที่เธอได้บอกวิชญ์ไป แต่ก็อดหึงหวงไม่ได้และรู้สึกสงสารญาดาอยู่ไม่น้อยที่ต้องมารับกรรมที่ตัวเองไม่ได้ก่อ หญิงสาวได้แต่หวังว่าอีกไม่นานวิชญ์คงจะคิดได้และหยุดแก้แค้นโดยใช้ญาดาเป็นเครื่องมือ.....เครื่องมือที่ทำให้เธอต้องพลอยฟ้าพลอยฝนเจ็บปวดไปด้วย
************************
หลังจากรับประทานอาหารก่อนเที่ยงกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว วิชญ์ก็พาพิชญธิดาตรงไปยังร้านเสื้อผ้าที่อยู่ไม่ไกลกันนักจากร้านอาหารไทยแห่งนั้น เขาบอกกับเธอว่าจะให้มาเลือกเสื้อผ้าสำหรับใส่เปิดตัวโครงการยักษ์ใหญ่แห่งปีของวงการอสังหาริมทรัพย์ที่จะเกิดขึ้นในอีกสองสัปดาห์ครั้งหน้านี้ พิชญธิดาที่รักการแต่งตัวอย่างสาว ๆ ทั่ว ๆ ไปไม่ต้องคิดให้เสียเวลา เธอไม่ปฎิเสธข้อเสนอที่น่าสนใจเช่นนี้ ถึงเธอจะไม่เคยซื้อเสื้อผ้าราคาแพงในระดับหลักหลายหมื่นมาสวมใส่เพราะเสียดายเงินทองที่หามาได้ แต่ก็รู้อยู่บ้างว่าร้านที่วิชญ์กำลังจะพาเธอไปนั้นมีชื่อเสียงระดับไฮคลาส แล้วเรื่องอะไรเธอจะยอมพลาดโอกาสดี ๆ แบบนี้ ซื้อไม่ซื้อค่อยว่ากันอีกที อย่างน้อยขอเข้าไปเหยียบเป็นบุญเท้าสักครั้งในชีวิตก็ยังดี แต่ถ้าได้สักชุดก็ถือว่าเป็นกำไรชีวิตก็แล้วกัน
ห้องเสื้อ ?by Coco? เป็นร้านเสื้อผ้าชื่อดังของเจ้าของร้านคนสวย ?คุณโกโก้? หรือชื่อเดิม ?โก้? ที่ผ่านการผ่าตัดมาจนครบทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นการเสริมความงาม ความอึ๋ม ความโด่ง ความคม รวมทั้งการแปลงเพศ ร้านนี้เป็นร้านประจำของแม่เลี้ยงปวีณา ทุกครั้งที่เธอลงมาเยี่ยมหลานชายคนเดียวเธอก็จะแวะมาเลือกซื้อเสื้อผ้าที่ร้านนี้ทุกครั้ง ที่ห้องเสื้อ ?by Coco? มีเสื้อผ้าให้หญิงสาวแทบทุกวัยที่กระเป๋าหนาเพียงพอได้เลือกใส่สำหรับอวดโฉมในทุก ๆ โอกาส โดยเฉพาะเสื้อผ้าสำหรับ ?ออกงานและแต่งงาน? นั้นที่นี่จะมีชื่อเสียงเป็นพิเศษเพราะมีดีไซน์ให้เลือกทุกรูปแบบ ทั้งหรูหรา เฉี่ยวไฉไล สวยหวาน เปรี้ยวเก๋ และเซ็กซี่ บวกกับการตกแต่งด้วยวัสดุต่าง ๆ เช่น ผ้าลูกไม้ ลูกปัด กระดุม กระจก หินสี และอีกจิปาถะ ทำให้แต่ละชุดมีรายละเอียดที่แตกต่างกันออกไป จึงไม่แปลกที่ลูกค้าของร้านนี้จะมีทั้งดาราชื่อดัง นางแบบทั้งแถวหน้าของวงการบ้านเราและจากต่างประเทศ รวมทั้งบรรดาไฮโซมีเงินถุงเงินถังทั้งหลาย
วิชญ์ได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีจากคุณโกโก้เจ้าของร้าน เนื่องจากรู้จักมักคุ้นสนิทสนมกันมาหลายปีและต่างฝ่ายต่างก็เป็นลูกค้าของกันและกันเอื้อเฟื้อพึ่งพากันมาตลอดและนานพอสมควรแล้ว เรียกได้ว่าทุกครั้งที่ไปเยือนเชียงใหม่ไม่ว่าจะเป็นเพื่อพักผ่อนหรือเพื่อธุรกิจ โรงแรมที่คุณโกโก้เลือกใช้บริการก็หนีไม่พ้น ณ นิมมานรดี นั่นเอง
?สวัสดีค่ะคุณวิชญ์ ต้ายตาย! วันนี้ลมอะไรหอบมาถึงร้านของโกโก้เลยล่ะคะ สบายดีไหมคะ แต่เอ๊ะ! วันนี้ไม่ยักกะเห็นแม่เลี้ยงปวีณา ไม่มาด้วยกันหรือคะ? พิชญธิดาจ้องดูกิริยาท่าทางของเจ้าของร้านคนสวยอย่างตกตะลึง เธอสวยจริง ๆ สวยกว่าผู้หญิงแท้ ๆ เสียอีก พิชญธิดาอดนึกเปรียบเทียบกับเพื่อนซี้ของเธอไม่ได้ วรปรัชญ์ ?สวย? แบบนี้ไม่ได้เพราะหน้าที่การงานและสังคมที่ค้ำคอเขาอยู่ แต่วรปรัชญ์ก็ดูจะมีความสุขดีตามอัตภาพที่เขามีอยู่ สุขกับงานที่ทำและสุขกับสิ่งที่เขาเป็นไปพร้อม ๆ กัน แต่สำหรับโกโก้นั้น หากวิชญ์ไม่บอกเธอล่วงหน้าเธอคงไม่มีวันเชื่อแน่ ๆ เพราะขนาดน้ำเสียงยังดัดได้หวานเหมือนสาวแท้จนผู้หญิงร้อยเปอร์เซ็นต์อย่างเธอต้องเริ่มพิจารณาตัวเอง
ขณะเดียวกันโกโก้ก็ใช้สายตาคมกริบสำรวจสอดส่อง ?คู่ควง? คนใหม่ของนักธุรกิจหนุ่มหล่อชื่อดังอย่างละเอียด สวย น่ารัก หุ่นดี แต่ไม่ใช่คนที่เคยเป็นข่าวด้วยเมื่อไม่นานมานี้ แสดงว่าข่าวก็คือข่าว สาวคนนั้น.....ญาดาเธอรู้จักดีเพราะเป็นลูกค้าของเธออยู่ ญาดาชอบเสื้อผ้าแนวเซ็กซี่โชว์เนื้อหนังและกระเป๋าหนัก ขอให้ถูกใจเป็นพอเท่าไรก็ทุ่มไม่อั้น โกโก้เองก็ชอบผ้าไหมทอมือของฝ่ายโน้นเช่นกัน ทุกวันนี้ต้องทำธุรกิจแบบน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าถึงจะอยู่รอดได้ในสังคมที่มีการแข่งขันสูงแบบนี้ โกโก้อดแปลกใจไม่ได้เพราะตามปกติวิชญ์ไม่เคยพาหญิงสาวคนใดมาที่ร้านของเธอเลยนอกจากแม่เลี้ยงปวีณาเพียงคนเดียว ที่ไม่เคยพาใครมาอุดหนุนคงไม่ใช่เพราะเสื้อผ้าร้านเธอราคาแพงแต่คงเพราะเกรงใจแม่เลี้ยงปวีณา และ ?คู่ควง? ที่ว่าคงยังไม่ใช่ตัวจริงเสียมากกว่า แสดงว่าสาวตรงหน้าต้องมีอะไรบางอย่างที่พิเศษกว่าสาวคนอื่น ๆ ที่วิชญ์เคยควง
?แฟนผมเองครับคุณโก้ ชื่ออัณณ์ครับ? วิชญ์ที่อ่านสายตาสงสัยของโกโก้ออกชิงพูดออกมาก่อนที่โกโก้จะถามเสียอีก พิชญธิดาแอบปลื้มใจที่แฟนหนุ่มแนะนำตัวเธออย่างให้เกียรติ
?อ้าว! งั้นโกโก้ก็อกหักสิคะ? โกโก้แกล้งตีหน้าเศร้า วิชญ์หัวเราะกับจริตของเจ้าของร้านก่อนที่จะยืนยันคำตอบ
?ครับอกหักแน่นอนร้อยเปอร์เซ็นต์ครับ ผมคงไปไหนไม่รอดแล้วเพราะแฟนผมเขาขี้หึงและหวงผมมาก? วิชญ์พูดกับโกโก้แต่ดวงตาจับจ้องอยู่ที่ใบหน้าของพิชญธิดาตลอดเวลา ใบหน้าที่เริ่มงอง้ำเพราะเขาทำให้เธออาย โกโก้เห็นอาการจีบกันแบบไม่เกรงใจกันแบบนี้เลยต้องหลิ่วตาตาม
?เอ๊ะ! งั้นวันนี้ที่แวะมาถึงร้านโกโก้ ก็จะมาดูชุดแต่งงานให้เจ้าสาวหรือเปล่าคะ กำลังจะมีข่าวดีใช่ไหมเอ่ย? โกโก้แอบหลอกถามเพื่อเก็บข้อมูลของหนุ่มหล่อที่คงทำให้สาว ๆ หลายต่อหลายคนอกหักไปตาม ๆ กันหากวิชญ์ตอบออกมาว่าใช่
?ยังครับ ยังไม่แต่ง รอให้คุณโก้แต่งนำไปก่อน?
?อ้าว! แล้วจะให้โกโก้แต่งกับใครล่ะคะ ในเมื่อคุณวิชญ์ก็ไม่ว่างเสียแล้ว มีแบบนี้เหลืออีกสักคนไหมล่ะคะ? เสียงกระดิ่งที่ประตูร้านดังขึ้น เจ้าของร้านคนสวยจึงหันไปหาเหยื่อรายใหม่ที่เพิ่งเดินเข้ามาหลังจากจอดรถได้เรียบร้อยแล้ว กฤตธีที่ถึงแม้จะเพิ่งเดินเข้าร้านมาแต่เขาก็เป็นคนที่ ?เก็ต? อะไรได้เร็วจึงรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ พิกลกับสายตาเลเซอร์ทะลุทะลวงของ ?เจ๊โกโก้?
?เอาเป็นว่าเรื่องเนื้อคู่ของคุณโก้เอาไว้วันหลังผมจะช่วยดูให้ดีกว่านะครับ ส่วนวันนี้ผมอยากให้คุณโก้ช่วยหาชุดออกงานให้แฟนผมสักชุด เอาแบบไหนก็ได้ แต่ต้องไม่โป๊นะครับ? วิชญ์หันไปมองหน้า ?แฟน? ด้วยสายตาที่อ่อนโยนและสื่อความในใจออกมาอย่างชัดเจน
?เอ๊ะ! ตกลงใครหวงใครกันแน่คะคุณวิชญ์ ไม่โป๊แต่เปิดได้บ้างใช่ไหมคะ ร้านโกโก้ไม่มีหรอกนะคะไอ้แบบที่ปิดมิดชิดถึงคอและยาวถึงตาตุ่มน่ะ เพราะเคยทำออกมาแล้วไม่มีใครซื้อค่ะ ที่ร้านมีแบบไม่โป๊แต่แอบเซ็กซี่เล็ก ๆ น้อย ๆ ได้ไหมล่ะคะ?
?งั้นขอเซ็นเซอร์ก่อนดีกว่าครับ คนนี้ผมหวงครับ หวงมากเพราะรักจริงหวังแต่ง? วิชญ์จีบพิชญธิดาโต้ง ๆ แบบไม่อายใครอีกแล้ว แม่นางจากวัดเส้าหลินที่ยังยืนนิ่งเฉยเลยต้องปรามแฟนหนุ่มด้วยวิทยายุทธประจำตัวไปหนึ่งที
หลังจากที่ได้เห็นกับตาแล้วว่าเจ้าของโรงแรมหนุ่มยอมสยบศิโรราบแก่หญิงสาวคนนี้อย่างไม่มีข้อแม้ ?ถ้าไม่รักก็คงหลงหัวปักหัวปำ แต่ก็น่าหลงอยู่หรอกเพราะน่ารักไม่หยอก? โกโก้เลยนำพิชญธิดาเข้าไปเลือกชุดพิเศษที่อยู่ชั้นบนของร้าน และปล่อยให้ลูกน้องในร้านแย่งหน้าที่กันต้อนรับชายหนุ่มสุดหล่อแทนในบริเวณมุมรับแขก ที่ชั้นสองของร้านเสื้อผ้าแห่งนี้เป็นบริเวณที่จัดโชว์เสื้อผ้าที่ ?พิเศษ? คือ ทั้งแพงและสวยเป็นพิเศษและมีไว้ให้ลูกค้าวีไอพีโดยเฉพาะเท่านั้น หลังจากผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมงโกโก้ก็เดินลงบันไดมาหาวิชญ์ที่นั่งอ่านนิตยสารแฟชั่นหัวนอกเพื่อฆ่าเวลา โกโก้มาบอกกับวิชญ์ว่ามีเสื้อผ้าที่สวยและเหมาะกับพิชญธิดาอยู่ถึงสามชุด เธอจึงต้องการให้วิชญ์เป็นคนตัดสินว่าจะเลือกชุดไหนดีให้กับพิชญธิดา
ผ่านไปเพียงอึดใจพิชญธิดาก็เดินกรุยกรายลงมาในชุดสีบานเย็นฉ่ำตาซึ่งเปิดไหล่ขวาเพียงข้างเดียว โกโก้เพิ่มความเก๋ให้กับชุดโดยการออกแบบให้มีปมขมวดอยู่ตรงเอวของหญิงสาวทำให้เน้นรูปร่างที่สะโอดสะองของพิชญธิดาได้อย่างงามตา และปมที่ขมวดนั้นก็ทำให้ชายผ้าร่นยาวไม่เท่ากัน เลยได้เผยน่องงามเพียงหนึ่งข้างให้วิชญ์ได้ยลในความงาม
?สวย? วิชญ์พึมพำเบา ๆ พร้อมยิ้มหวานให้แฟนสาวที่ดูออกว่ากำลังประหม่าและเขินเพราะทุกคนในร้านที่กำลังจับจ้องมาที่เธอเป็นตาเดียว พิชญธิดาหยุดอยู่ที่ช่วงพักของบันได หลังจากให้วิชญ์ได้ยลโฉมแล้วเธอก็หมุนตัวกลับขึ้นไปข้างบนเพื่อเปลี่ยนเป็นชุดที่สอง ?เหมือนเราเป็นนางแบบเลยแฮะ?
ผ่านไปเพียงห้านาทีพิชญธิดาก็ปรากฎกายอีกครั้งในชุดคล้องคอเปิดแผ่นหลังเนียนลออและเนินอกสวยเตะตา สายคล้องคอเป็นผ้าสีดำ ส่วนผ้าที่รัดช่วงหน้าอกเป็นสีเทาหม่น และผ้าส่วนที่เป็นตัวกระโปรงที่ต่อมาจากผ้าสีเทาหม่นนั้นก็เป็นสีบานเย็นอีกเช่นกัน ไม่น่าเชื่อว่าพิชญธิดาจะดู ?อวบอิ่ม? มากในชุดนี้ เธอสามารถสะกดสายตาของวิชญ์ให้หยุดนิ่งเนิ่นนาน จนโกโก้ต้องกระแอมเบา ๆ เพื่อเรียกสติของเขากลับคืน
?ชุดนี้ก็เป็นเซ็ทเดียวกันกับชุดเมื่อกี้น่ะค่ะ ช่วงนี้สีบานเย็นกำลังมาแรงค่ะ คุณอัณณ์ผิวไม่ขาวจัด ออกน้ำตาลอ่อน ๆ พอใส่สีบานเย็นแล้วดูขับผิวดีนะคะ โกโก้ว่าผิวดูมีสุขภาพดี แถมผิวของคุณอัณณ์เนียนอยู่แล้วด้วย โชว์หลังโชว์ไหล่ได้อย่างสบาย? โกโก้สาธยายประกอบการแสดงแบบ และคงยังพูดไม่หยุด หากวิชญ์จะไม่ขัดคอขึ้นว่า
?ขอดูชุดที่สามเลยได้ไหมครับ? คนหนุ่มย่อมใจร้อนเป็นธรรมดา เมื่อได้ยินดังนั้นนางแบบจำเป็นเลยต้องรีบไปเปลี่ยนชุดเพื่อมาอวดโฉมรอบสุดท้าย
ชุดที่สามเป็นชุดราตรีเกาะอกสั้นสีขาว แบบเรียบ ๆ แต่ดูหรูอยู่ในตัวเพราะดีไซเนอร์เล่นเอาสูกไม้สีเงินที่มีเลื่อมปักสลับแวววาวซึ่งโกโก้สั่งตรงมาจากฝรั่งเศสเพื่อนำมาใช้ตกแต่งตรงขอบอกและช่วงเอวคอดของชุด ส่วนช่วงกระโปรงก็ปล่อยให้พริ้วแนบเนื้อ พิชญธิดาดูสวยหวานราวกับเจ้าสาว เพราะลูกน้องของโกโก้ลองรวบผมเธอแบบหลวม ๆ แล้วปล่อยให้เคลียแก้มและลำคออยู่ด้านหลัง นางแบบจึงดูเซ็กซี่ไปในคราวเดียวกัน วิชญ์จ้องมองแฟนสาวที่ดูสวยหวานจนน่าตะลึง เขาหลุดออกจากภวังค์มนต์สะกดหลังเสียงดัดให้หวานเหมือนผู้หญิงของเจ้าของร้านลอยเข้าโสตประสาท
?ชอบไหมคะคุณวิชญ์ อันที่จริงเซ็ทนี้มีอีกชุดที่สวยพอ ๆ กัน แต่ตัวโน้นตัดเย็บด้วยลูกไม้ทั้งตัว ลูกไม้ผสมเลื่อมแบบเดียวกันกับที่คาดอกของตัวนี้น่ะค่ะ ชุดโน้นจะมีสายคล้องทั้งสองข้างแต่เปิดช่วงอกกว้างกว่าหน่อยหนึ่งและก็เข้ารูป ค่อนข้างฟิตน่ะค่ะ อกเป็นอก เอวเป็นเอว สะโพกเป็นสะโพกเลยล่ะค่ะ อ้อ! มีโบว์คาดใต้อกให้ดูได้ทั้งหวานและเปรี้ยวในชุดเดียวกัน โกโก้ล่ะเสียดายที่คุณอัณณ์เธอไม่ชอบ เธอบอกว่าตัวกระโปรงยาวละพื้นเกิน เธอว่าเดินเหินไม่สะดวกถ้าต้องมาใส่ส้นสูงห้าหกนิ้วเข้าไปอีก เธอกลัวทำงานได้ไม่คล่องตัวค่ะ แหม! ยังจะห่วงงานมากกว่าห่วงสวยอีกนะคะ? ประโยคหลังโกโก้หันไปพูดกับพิชญธิดาโดยตรง วิชญ์ยังคงจ้องมองแฟนสาวที่ดูสวยล้ำไม่แพ้สองชุดแรก เขายิ้มและพยักหน้าให้กับพิชญธิดาเพื่อเป็นสัญญาณให้เธอไปเปลี่ยนชุดได้ หลังจากแฟนสาวเดินกลับขึ้นไปชั้นบนแล้ว วิชญ์ก็หันไปบอกกับโกโก้ว่าให้เอาชุดที่เขาต้องการไปส่งภายในสัปดาห์นี้ พร้อมส่งบัตรเครดิตให้โกโก้เพื่อชำระเงิน
?ที่จริงจะเอาไปเลยก็ได้นะคะคุณวิชญ์เพราะคุณอัณณ์เธอใส่ได้พอดีทุกชุด แต่ถ้าจะให้เก็บเข้าอีกนิดหนึ่งก็ได้ เพราะมีช่วงอกที่หลวมไปนิดหน่อย แต่ไม่เก็บก็ไม่เป็นไรหรอกค่ะ เผื่อเอาไว้ ของแบบนี้มันขยายกันได้ ฮิ ฮิ ฮิ? โกโก้หัวเราะระริกระรี้ วิชญ์ไม่พูดอะไรต่อ เขาลุกไปรับแฟนสาวที่กำลังเดินลงบันไดมาในชุดทำงานตัวเดิม
?ตกลงอัณณ์จะเอาชุดไหนครับ? วิชญ์ลองถามแฟนสาว พิชญธิดาที่ยังตัดสินใจไม่ถูก ?ก็มันสวยไปหมด รักพี่เสียดายน้องเป็นอย่างนี้นี่เอง? จึงยังนิ่งเงียบแต่พอเหลือบไปเห็นสมุดใส่สลิปบัตรเครดิตที่พนักงานของร้านกำลังเดินถือมาให้วิชญ์เซ็นต์ชื่อ เธอก็หันไปสบตากับวิชญ์พร้อมถามขึ้นว่า
?คุณวิชญ์เลือกได้แล้วหรือคะ ชุดไหนคะ? พิชญธิดาอยากรู้ว่าเขาจะเลือกชุดไหนให้เธอ ?ดูซิว่าใจจะตรงกันไหม? วิชญ์ยิ้มแทนคำตอบก่อนที่จะกระซิบเบา ๆ ว่า
?ผมเอาทั้งสามชุดเลยครับ เพราะยังไม่แน่ใจ เลยกะว่าจะให้อัณณ์ลองใส่ให้ผมดูคนเดียวอีกสักรอบ แล้วค่อยตกลงกันว่าอัณณ์จะใส่ชุดไหนไปงานเลี้ยงดี?
?คุณวิชญ์!? พิชญธิดา ?แว้ด? ใส่ชายหนุ่มจอมทะลึ่งเสร็จ ก็หันไปบอกลาเจ้าของร้านที่ยืนยิ้มหวานเพราะกำลังมีความสุขที่ขายเสื้อได้ทีเดียวถึงสามชุดซึ่งแต่ละชุดนั้นราคาหลายหมื่นบาท แถมเจ้าของร้านยังตบท้ายกับพิชญธิดาอีกว่า อย่าลืมนึกถึงร้านนี้เป็นอันดับแรกเมื่อต้องการชุดเจ้าสาว พิชญธิดารีบเดินออกไปที่รถซึ่งกฤตธีได้นำมาจอดรอไว้หน้าร้านแล้ว เธออายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี และพนักงานสาวที่ยืนรอสลิปบัตรเครดิตอยู่ก็ต้องมาอายหน้าแดงเป็นเพื่อนเธอด้วยเนื่องจากได้ยินเสียงกระซิบที่ไม่ค่อยเบาเลยของชายหนุ่มเข้าไปเต็ม ๆ
************************
ภายในสองสัปดาห์ก่อนวันงานเปิดตัวโครงการคอนโดหรูของวิชญ์ ชายหนุ่มก็เฝ้าเพียรทำคะแนนแบบหลักสูตรเร่งรัด เขาเทียวไปรับไปส่งญาดาเพื่อพาไปรับประทานอาหารและเดินซื้อของตามห้างดัง รวมทั้งต้องพาเธอไปเลือกซื้อชุดสวยในร้านดังหลายต่อหลายร้านสำหรับนำมาใส่ในวันงานเปิดตัวโครงการยักษ์ของเขา วันที่เขาจะมีเซอร์ไพรส์ให้ญาดา เธอเลยต้องสวยเป็นพิเศษในวันนั้น เพราะวิชญ์ตามใจและเอาอกเอาใจญาดาทุกอย่าง จึงทำให้ญาดาเข้าใจและคิดต่อไปไกลสุดกู่ว่าเขากำลังมีใจให้เธอ กำลังหลงรักเธอเข้าแล้ว วิชญ์แอบดีใจอยู่ลึก ๆ ที่ญาดาคิดอย่างนั้น ยิ่งนายเมธินทร์ที่เห็นดีเห็นงามกับการไปมาหาสู่ของคนทั้งคู่ ยิ่งทำให้วิชญ์กระหยิ่มยิ้มย่องอยู่คนเดียว ?ไอ้เมธินทร์มันคงลืมไปว่าเวรกรรมมีจริง และไม่ต้องรอชดใช้กรรมถึงชาติหน้ากันแล้ว?
ทุกครั้งที่ได้ไปเดินซื้อหาเสื้อผ้าญาดาก็มักจะได้ชุดติดไม้ติดมือกลับบ้านด้วยตลอด เธออ้างว่าเอาไว้เผื่อเลือก แต่ญาดาก็ยังหาชุดที่ถูกใจไม่ได้เสียทีทั้ง ๆ ที่ซื้อมาแล้วเกือบสิบชุด แต่ก่อนวันงานเพียงไม่กี่วันญาดาก็ได้ชุดที่ถูกใจด้วยราคาแสนต้น ๆ เพราะตัดด้วยลูกไม้จากฝรั่งเศสทั้งชุด ชุดนี้วิชญ์ไม่ได้พาเธอไปเลือกซื้อ เธอเพียงโทรไปสอบถามจากหนึ่งในร้านประจำของเธอ ทางร้านก็ส่งชุดนี้มาให้เธอเลือกพร้อมกับชุดอื่น ๆ อีกสามสี่ชุดซึ่งล้วนแต่เป็นสไตล์สวยแบบเซ็กซี่อย่างที่เธอชอบ ญาดาเลยคิดว่าจะเก็บชุดนี้ไว้เซอร์ไพรส์วิชญ์คืน ?เอาให้ตะลึงกันไปเลย?
************************
ทุกความเคลื่อนไหวและทุกเหตุการณ์ของตัวเขาและญาดาถูกถ่ายและเล่าให้พิชญธิดาแฟนสาวฟังอย่างไม่มีปิดบัง ไม่ว่าจะพาญาดาไปรับประทานอาหารที่ร้านดัง หรือเดินซื้อของในห้างหรู พิชญธิดาจะได้รับรู้ทุกเหตุการณ์แบบวันต่อวัน เธอเกาะติดสถานการณ์ตลอดเวลา และทุกครั้งที่ได้รับฟังพิชญธิดาก็ต้องปวดแปลบในหัวใจทั้ง ๆ ที่เธอรู้อยู่แก่ใจว่าทั้งหมดนั้นเป็นแผนการของวิชญ์ที่ต้องการจะแก้แค้นนายเมธินทร์ แต่เธอก็ห้ามตัวเองไม่ให้ ?เจ็บ? ไม่ได้สักที
พิชญธิดาต้องพยายามรวบรวมสมาธิและสติที่กระเจิดกระเจิงให้กลับมาอยู่กับตัว เพื่อที่จะเตรียมงานใหญ่ครั้งแรกในฐานะเลขาฯของท่านประธานกรรมการให้สำเร็จไปได้ด้วยดี โชคดีที่เมธปรียาที่ลาคลอดและครบกำหนดนานแล้วได้กลับมาทำงานต่อถึงแม้จะเป็นเพียงแค่ครึ่งวันเช้าก็ตามเพราะยังห่วงลูกชายที่ยังเล็กนัก แต่เมธปรียาก็ได้ช่วยผ่อนแรงของพิชญธิดาไปได้มาก เมธปรียายังได้ช่วยแนะนำการประสานงานกับส่วนต่าง ๆ ทั้งภายในและภายนอกโรงแรมในการจัดงานใหญ่ของบริษัทให้กับรุ่นน้อง เมธปรียาเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงในงานการเตรียมงานครั้งนี้ เพราะเธอไม่สามารถมาร่วมงานเลี้ยงที่จะจัดขึ้นในตอนกลางคืนได้ เนื่องจากยังไม่ไว้ใจสามีที่จะให้ดูแลลูกน้อยเพียงลำพัง และก็เพราะเมธปรียาอีกที่ช่วยทำให้พิชญธิดาไม่คิดฟุ้งซ่านไปมากนัก เพราะสองสาวต่างพูดคุยและเล่าเรื่องของกันและกันในช่วงที่ห่างหายกันไป ความกังวลและว้าวุ่นใจของพิชญธิดาจึงถูกเติมเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะจากทั้งของเธอและของเมธปรียาแทน
************************
ก่อนถึงวันงานสองวัน วิชญ์ชวนพิชญธิดาไปรับลุงกับป้าของเขาที่สนามบิน หญิงสาวดีใจมากที่ได้พบกับพ่อเลี้ยงพาครและแม่เลี้ยงปวีณาอีกครั้ง โดยเฉพาะกับแม่เลี้ยงปวีณานั้นถึงกับหอมแก้มนวลของเธอกลางสนามบินกันเลยทีเดียว
?ป้าคิดถึงหนูจัง? แม่เลี้ยงปวีณาพิศดูว่าที่หลานสะใภ้
?หนูก็คิดถึงคุณป้าค่ะ? พิชญธิดาก้มลงไหว้ถึงอกของแม่เลี้ยง
?ตาวิชญ์ใช้งานหนูหนักหรือลูก ทำไมหนูผอมไปล่ะ ว่าไงตาวิชญ์ ทำไมถึงดูแลหนูอัณณ์ไม่ดีเลยฮะ ปล่อยให้ผอมแบบนี้ได้ยังไง? แม่เลี้ยงปวีณาหันไปต่อว่าพ่อหลานชายตัวดี
?อัณณ์เขาลดหุ่นเองมั้งครับ คงกลัวว่าวันงานจะไม่สวย? วิชญ์โยนกลองไปให้แฟนสาวแทน
?อ้าวเหรอ! ลดทำไมกันถึงไม่ต้องลดหุ่นป้าก็รับรองว่าหนูอัณณ์ต้องสวยอยู่แล้ว ดีไม่ดีอาจจะสวยที่สุดในงานเสียด้วย ใช่ไหมตาวิชญ์? แม่เลี้ยงปวีณาออกอาการเห่อว่าที่หลานสะใภ้อยู่ไม่น้อย
?ใช่ครับ ยังไงอัณณ์ก็สวยที่สุดสำหรับผม? วิชญ์สบตาแฟนสาวที่ยิ้มเขินเมื่อโดนจีบต่อหน้าผู้ใหญ่ทั้งสองท่าน วิชญ์ยิ้มให้พิชญธิดาก่อนที่จะผินหน้าไปอีกทางแล้วถอนหายใจเบา ๆ เขากำลังเครียดเพราะมีเรื่องสำคัญ เรื่องที่หนักอกหนักใจเสียหรือเกิน เรื่องที่เขาจะต้องบอกให้พิชญธิดารับรู้ก่อนวันงานที่จะมาถึง เธอจะต้องรับรู้ก่อนทุกคนก่อนใคร ๆ ทั้งหมด แต่เมื่อได้รับรู้แล้วเธอจะรับมันได้ไหม เขายังไม่อยากคิด นี่เขากำลังจะทำให้คนรักต้องเสียน้ำตาอีกหรือไม่ เขายังหาโอกาสเหมาะ ๆ ที่จะพูดคุยกับพิชญธิดาไม่ได้ เพราะช่วงนี้ทั้งเขาและเธอต่างก็ยุ่งเสียเหลือเกิน พิชญธิดายุ่งกับการเตรียมงาน ส่วนเขาก็ยุ่งกับการเตรียมแก้แค้น วิชญ์ทอดถอนใจอีกครั้งก่อนที่จะปรับสีหน้าให้ดูสดใสเหมือนเดิม แล้วจึงเดินนำญาติผู้ใหญ่ทั้งสองและแฟนสาวไปขึ้นรถเพื่อพาไปยังที่พัก เขาเตรียมห้องสวีทไว้รับรองลุงกับป้าเพื่อที่ท่านทั้งสองจะได้สะดวกสบาย ไม่ต้องเสียเวลาในการเดินทางเพราะสถานที่จัดงานเปิดตัวโครงการใหม่ของเขาก็จัดขึ้น ณ นิมมานรดี แกรนด์โฮเตล นั่นเอง
************************
ขอคอมเม้นต์ด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
ภารกิจรัก ภารกิจแค้น ตอนที่ 24 (100 % แล้วจ้า)
Moderator: Gals, B.Comics, พี่บี