ภารกิจรัก ภารกิจแค้น ตอนที่ 14 โดย....อาทิตา

ถ้าเพื่อนๆ มีเรื่องที่น่าสนใจและต้องการแบ่งปันเนื้อหา หรือร่วมเป็นส่วนหนึ่งของการเป็นนักเขียนมืออาชีพ

Moderator: Gals, B.Comics, พี่บี

ตอบกลับโพส
athita
โพสต์: 41
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ 11 เม.ย. 2009 11:15 pm

ภารกิจรัก ภารกิจแค้น ตอนที่ 14 โดย....อาทิตา

โพสต์ โดย athita »

ตอนที่ 14 เปิดตัว.....มือที่สาม

?โอ้โหผู้หญิงคนนั้นสวยจังค่ะ? พิชญธิดาที่เป็นอีกคนหนึ่งที่หันไปมองหญิงสาวในชุดแดงเพลิงที่กำลังเป็นหัวข้อสนทนาและตกเป็นเป้าสายตาของใครต่อใครหลายคนอยู่ในขณะนี้

?ครับ สวยมาก? วิชญ์เห็นด้วย

?เซ็กซี่จังเลยอ่ะ? พิชญธิดาชมต่อ

?ครับ เซ็กซี่ดี? วิชญ์เห็นด้วยอีก

?ดูผิวเขาค้าว ขาว น่าจะเนียนลื่นมือนะคะ ฮิ ฮิ อยากลองจับจัง? เสียงพิชญธิดาที่ยังชื่นชมความงามของผู้มาเยือนคนใหม่อย่างไม่หยุดปาก

?ครับ อยากลองจับจัง ได้ไหมล่ะครับ? เสียงถามพร้อมดวงตาพราวระยับของวิชญ์ทำให้พิชญธิดาสะดุดใจ

พิชญธิดาที่เพิ่งรู้สึกตัวถึงความผิดปกติของคนตรงหน้า และก็เพิ่งจะเข้าใจว่าเขากับเธอไม่ได้พูดถึงบุคคลคนเดียวกันถึงแม้จะพูดในเรื่องเดียวกันก็ตาม พิชญธิดาจึงพยายามออกแรงขืนตัวดันตัวเองให้ห่างออกจากแฟนหนุ่มที่ฉวยโอกาสกอดเธอจนแน่นในตอนเผลอ ขณะที่เธอมัวตกตะลึงในความงามของผู้หญิงในชุดสีแดงเพลิงอยู่นั้นวิชญ์ก็ลักไก่รั้งตัวเธอให้เข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของเขา แถมยังใช้อ้อมแขนกักตัวเธอไว้และรั้งให้แนบชิดเข้าไปอีก พิชญธิดาที่สู้แรงคนขี้โกงไม่ไหวจึงได้แต่ใช้มือคู่บางยันหน้าอกเขาเอาไว้ไม่ให้เข้ามาใกล้และสัมผัสร่างกายของเธอไปมากกว่านี้

?ขี้โกง นิสัยไม่ดี? เสียงต่อว่าจากพิชญธิดาที่ไม่ได้สร้างความเดือดเนื้อร้อนใจอะไรให้กับวิชญ์ได้เลย ชายหนุ่มยังยิ้มพราวทั้งใบหน้าแถมยังยักคิ้วกวน ๆ ด้วยมาดเจ้าเล่ห์ใส่หญิงสาวอีกต่างหาก

?ขี้โกงตรงไหนครับ? พูดจบชายหนุ่มก็ฉวยโอกาสหอมแก้มเนียนเข้าไปอีกหนึ่งฟอด ถึงแม้รู้ดีว่าจะต้องแลกกับหนึ่งหยิกก็ตาม

?คุณไม่ได้ฟังที่อัณณ์พูดเลยใช่ไหมคะ? หญิงสาวทำแก้มป่องใส่ ซึ่งอาการงอนนี้ก็ยิ่งทำให้เธอดูน่ารักมากเข้าไปอีกในสายตาของชายหนุ่ม ?อยากได้อีกสักฟอดจัง?

?ฟังอยู่ซิครับ คุณอัณณ์พูดว่าโอ้โหสวยจัง ผมก็เห็นด้วย พอคุณพูดอีกว่าเซ็กซี่จังเลย ผิวก็ขาว น่าจะเนียนลื่นมือและ อยากลองจับบ้าง ผมก็เห็นด้วยอีก แถมผมยังขออนุญาตก่อนจะจับอีกนะครับ แล้วคุณอัณณ์จะมาต่อว่า ว่าผมไม่ฟังคุณพูดตรงไหน ช่วยบอกทีว่าผมผิดตรงไหนคร้าบ? พ่อปลาไหลที่ยังลื่นเสมอตอบด้วยมาดกวน ๆ

?คุณวิชญ์ไม่ต้องเลยนะ คุณก็รู้ว่าอัณณ์หมายถึงผู้หญิงคนนู้น คนที่สวย ๆ ตรงโน้นน่ะค่ะ? หญิงสาวพยายามอธิบายทั้งที่ยังคงหน้าแดงเรื่อเพราะชายหนุ่มยังไม่ยอมคลายวงแขนที่กอดเธออยู่กลางฟลอร์เต้นรำ แถมยังทำตาหวานหยาดเยิ้มจนน้ำตาลจะเรียกพี่อยู่รอมร่อ

?ตรงนี้แหละที่ผมไม่เห็นด้วย เพราะผู้หญิงตรงหน้าผมสวยกว่าผู้หญิงคนนั้นตั้งเยอะ? พิชญธิดาไม่แน่ใจเสียด้วยซ้ำว่าวิชญ์ได้หันไปมองผู้หญิงคนที่ถูกพูดถึงบ้างหรือยัง เพราะดวงตาของเขาไม่ได้เคลื่อนไปจากวงหน้าเธอเลยสักนิด

?ยังไม่ได้หันไปดูเลยแล้วจะรู้ได้ไงว่าเขาสวยน้อยกว่าคะ ฮึ ลองถ้าอัณณ์ไม่อยู่ตรงนี้ดูสิ คุณคงจ้องเธอตาไม่กะพริบเหมือนคนอื่น ๆ อย่างแน่นอนล้านเปอร์เซ็นต์? พิชญธิดาไม่ได้งอนใส่วิชญ์ แต่เธอพูดไปตามความรู้สึกที่แท้จริงเพราะรู้ดีว่าธรรมชาติของผู้ชายนั้นต้องชอบมองผู้หญิงสวย ๆ กันทุกคน และเธอยังคิดไปเองอีกว่าคนตรงหน้าคง ?เกรงใจ? เธอเลยทำเป็นไม่สนใจสาวสวยคนนั้น

?เอ้า ผมยอมรับก็ได้ว่าถ้าไม่มีคุณยืนอยู่ตรงหน้าผมตอนนี้ผมก็คงหันไปมองเธอบ้าง ?บ้าง? นะครับไม่ใช่มองจนตาค้างแบบที่คนอื่น ๆ เขาทำกัน ผมก็เป็นผู้ชายทั้งแท่งคนหนึ่งนะครับ แล้วแม่เจ้าประคุณก็เล่นแต่งมาโชว์กันซะขนาดนี้แล้วใครบ้างล่ะที่จะไม่ดู แต่ก็แค่อาหารตานะครับไม่ใช่อาหารใจ? วิชญ์หยุดพูดแล้วจ้องมองเข้าไปในดวงตาหวานคู่โตก่อนที่จะพูดต่อว่า

?แต่ ณ นาทีนี้ ตอนนี้ ที่ผมมีคุณยืนอยู่ตรงหน้าแล้วทั้งคนดังนั้นสองตาของผมก็ไม่เหลือให้ชายตามองคนอื่นแล้วล่ะครับ นอกจากนั้นผมขอยืนยันคำพูดเดิมนะครับว่าเธอสวยไม่ได้ครึ่งหนึ่งของคุณซะด้วยซ้ำ ที่สำคัญผมไม่ชอบมีแฟนที่แต่งตัวสไตล์แบบนี้หรอก เพราะมัน ?เปิด? เยอะเกินจนไม่มีอะไรเหลือให้น่าค้นหาแล้ว สู้แบบนี้ไม่ได้น่ารักกว่าตั้งเยอะและก็น่า ?ค้นหา? ด้วย อ้อ! อีกอย่างน่ะครับผมอยากให้คุณอัณณ์รู้เอาไว้ด้วยนะครับ การแต่งตัวแบบนั้นน่ะถึงมันจะดูสวยในสายตาของใครบางคนก็เถอะ แต่ผู้ชายบางคนก็ไม่ชอบหรอกครับ เพราะผู้ชายบางคนเช่นตัวผมเป็นต้นอยากที่จะเป็นคน ?เปิด? เองมากกว่า? วิชญ์สาธยายความจริงมาจนหมดเปลือกก่อนที่จะมองแฟนสาวตรงหน้าด้วยสายตากรุ้มกริ่มเมื่อพูดประโยคปิดท้ายเสร็จเรียบร้อยโดยไม่มีทีท่าที่จะสนใจว่าตัวเองนั้นได้พูดถึงหญิงสาวคนนั้นให้เสียหายอย่างไรบ้าง พิชญธิดาเองเสียอีกที่กลัวว่าหากหญิงสาวคนนั้นมาได้ยินเข้าคงจะโกรธพ่อตัวดีของเธอน่าดู

?ทะลึ่ง! แถมปากจัดอีกด้วย ดูของเขาแล้วยังไปว่าเขาอีก? พิชญธิดาจ้องตาวิชญ์เขม็งเพื่อกลบอาการอายกับคำพูดที่ฟังดูเกือบจะอนาจารของชายหนุ่ม

?ถึงไม่ดูก็ต้องเห็นอยู่ดี เพราะเขาตั้งใจมาโชว์ เอาล่ะ ผมว่าเราหยุดพูดเรื่องคนอื่นกันเถอะครับ คุณอัณณ์อยากกลับหรือยัง? วิชญ์ถามแฟนสาวด้วยดวงตาแพรวพราว เพราะมีแผนอยู่ในใจเรียบร้อยแล้ว

?อยากกลับตั้งนานแล้วค่ะ เพราะ ?อึดอัด? จะแย่อยู่แล้ว? หญิงสาวโอดครวญเพราะยังถูกเอาเปรียบจากชายหนุ่มอยู่และถึงแม้ตอนนี้จะไม่มีใครให้ความสนใจกับคู่ของเธอที่ยังยืนแนบชิดกันจนแทบจะรวมเป็นร่างเดียวกันแล้ว เนื่องจากต่างก็พุ่งความสนใจไปที่หญิงสาวใจกล้าคนนั้นกันหมด แต่พิชญธิดาก็ยังรู้สึกขัดเขินกับการถูกกอดในที่สาธารณะแบบนี้อยู่ดี ยิ่งมาโดนแม่เพื่อนซี้ที่อยากเป็นสาวอย่างวรปรัชญ์คอยหันมาทำหน้าล้อเลียนใส่เธอถึงสองครั้งสองคราเข้าไปอีก เธอก็ยิ่งรู้สึกขัดเขินมากขึ้น

?แปลกแฮะ ผมไม่ยักกะรู้สึกอึดอัดเหมือนคุณอัณณ์เลย กลับรู้สึกว่า ?นุ่มนิ่ม? ดีออก? วิชญ์ทำเจ้าชู้ยักษ์ใส่แฟนสาว

?ปึ้ก!!! นี่แน่ะ เดี๋ยวเถอะ? เสียงฝ่ามืออรหันต์ของแม่นางพิชญธิดาจากสำนักเส้าหลินทุบลงไปบนแผงอกของเจ้าของอ้อมกอดที่ยังไม่มีทีท่าว่าจะยอมปล่อยเธอเสียที

?โอ้ย! เจ็บนะครับ นี่แน่ะตาผมบ้างล่ะ ทุบอีกทีก็จะโดนอีกหนึ่งหอม ไม่เชื่อก็ลองดู? อีกครั้งที่วิชญ์ฉวยโอกาสหอมแก้มนุ่มของหญิงสาวซึ่งก็ทำตาวาวใส่เขาในทันทีเมื่อโดนรังแก แต่เธอก็ไม่กล้าที่จะทุบเขาอีกเพราะกลัวว่าจะขาดทุนไปมากกว่านี้

?กลับกันเถอะครับ? วิชญ์กระซิบบอกหญิงสาวหลังจากเต้นรำไปได้สองสามเพลง พิชญธิดาจึงหันไปโบกมือและบอกกับวรปรัชญ์ว่าจะกลับแล้วซึ่งเจ้าตัวก็ไม่ว่าอะไรเพราะกำลังสนุกกับการเต้นรำกับเพื่อนใหม่ ๆ วิชญ์จึงดึงมือหญิงสาวให้เดินตามกลับไปที่โต๊ะซึ่งเมื่อไปถึงก็เห็นว่ามีหญิงสาวสวยในชุดเร้าใจหนุ่ม ๆ อีกสามคนกำลังนั่งคุยอย่างสนุกสนานกับพีรภาส กฤตธีและธีรวีร์อยู่ เขาจึงหันไปบอกกับพีรภาสว่า

?คุณพีรภาสครับ ผมขอเสียมารยาทขอตัวกลับก่อนนะครับ พอดีแฟนผมเขาง่วงแล้ว เชิญคุณสนุกตามสบายนะครับ? ชายหนุ่มบอกกับว่าที่หุ้นส่วนก่อนที่จะหันไปสั่งความกับบอดี้การ์ดทั้งสอง

?กฤตกับวีร์ฝากดูแลคุณพีรภาสด้วย อย่าให้ขาดตกบกพร่องล่ะ วีร์เอากุญแจรถมา เดี๋ยวฉันจะไปส่งคุณอัณณ์ก่อน พวกแก ?สนุก? ได้เต็มที่เพราะพรุ่งนี้ฉันให้หยุดได้หนึ่งวัน? วิชญ์กล่าวทิ้งท้ายก่อนที่จะหยิบบัตรเครดิตส่งให้หนึ่งในลูกน้องไว้จัดการกับค่าใช้จ่ายในคืนนี้

?อ้าวนาย แล้วพวกผมจะกลับกันยังไงล่ะครับนาย? เสียงกฤตธีถามขึ้นเพราะวันนี้เอารถมาเพียงคันเดียว

?ก็โน่นไง คุณปรัชญ์ของพวกแกเขายังอยู่ทั้งคน ก็กลับกับเขาแล้วกัน ไปล่ะ? วิชญ์พูดเสร็จก็หันมาจะโอบเอวพาแฟนสาวเดินออกไป แต่ระหว่างที่กำลังหันตัวอยู่นั่นเองซึ่งก็เป็นจังหวะเดียวกับที่หญิงสาวคนหนึ่งกำลังเดินตัดด้านหลังเขาพอดี วิชญ์จึงชนกระแทกเข้ากับไหล่ของหญิงสาวในชุดสีแดงเพลิงคนนั้นที่เพิ่งจะลุกออกมาจากโต๊ะวีไอพีข้าง ๆ โดยบังเอิญเข้าอย่างจัง ถึงจะไม่แรงมากนักแต่ก็ทำเอาสาวเจ้าถึงกับเซ วิชญ์จึงต้องฉวยแขนเธอไว้ก่อนที่เธอจะล้มก้นกระแทกพื้น

?อุ้ย! ขอบคุณค่ะที่ช่วยด้าไว้ทัน ไม่งั้นคงล้มไม่เป็นท่าแน่ ๆ? ญาดารีบกล่าวขอบคุณอย่างมีจริตทันทีที่เห็นว่าคู่กรณีเป็นหนุ่มหล่อล่ำตามสเป็คที่เธอชอบ

?ไม่เป็นไรครับ ผมเองก็ต้องขอโทษเช่นกันที่หมุนตัวไม่ทันระวังครับ? วิชญ์กล่าวตอบพร้อมปล่อยแขนเรียวของญาดา แล้วจึงก้มหัวให้หญิงสาวที่โดนฉายาจากเขาไปก่อนหน้านี้ว่า ?พวกชอบเปิด? แล้วจึงพาแฟนสาวเดินออกจากผับหรูแห่งนั้นไปโดยไม่ได้สนใจหญิงสาวคู่กรณีคนนั้นอีกเลยแม้สักนิด วิชญ์ไม่ได้เฉลียวใจเลยว่าหญิงสาวคนนั้นจะกลายมาเป็นลูกสาวของศัตรูคู่กรณีคนสำคัญของครอบครัวของเขา หากว่าเขารู้สักนิด เขาคงไม่พลาดที่จะทำความรู้จักกับเธอให้มากกว่านี้อย่างแน่นอน

ส่วนญาดาหญิงสาวที่ไม่เคยถูกใครเมินเฉยใส่เช่นนี้จึงรู้สึกขัดเคืองใจมาก เธอจึงเปลี่ยนใจเดินกลับไปที่โต๊ะนั่งแทนที่จะไปห้องน้ำตามความตั้งใจเดิม

?ผู้ชายคนนั้นเป็นใครอ่ะ คนที่เดินชนกับฉันน่ะ? ญาดาถามข้อมูลจากเพื่อนสาวร่วมโต๊ะทั้งสามอย่างอยากรู้อยากเห็น

?คุณวิชญ์ นิมมานรดี ผู้บริหารหนุ่มหล่อแห่งปี เจ้าของโรงแรม ณ นิมมานรดีจ้ะ เป็นไง ถูกใจล่ะซิ หล่อล่ำ รวยเลิศ เพอร์เฟ็คแมนแห่งปีเลยนะนั่น? เพื่อนสาวคนแรกบอกข้อมูลคร่าว ๆ ให้เธอทราบซึ่งก็ทำให้ญาดารู้สึกสนใจชายหนุ่มขึ้นมาทันที ?อะไรจะครบสูตรขนาดนั้น?

?แล้วเขามีแฟนหรือยังล่ะ รู้ไหม? ญาดาซักต่อ

?ที่รู้มายังไม่มีเป็นตัวเป็นตนนะ เคยเห็นควงดาราบ้าง ไฮโซบ้าง สลับกันไปสลับกันมาเป็นพัก ๆ น่ะ แต่พอมาเห็นด้วยตาจากคืนนี้แล้วชักไม่แน่ใจ ด้าก็เห็นผู้หญิงที่เขาพาเดินออกไปไม่ใช่เหรอ สวยไม่ใช่เล่นนะ? เพื่อนคนเดิมที่คืนนี้ก็มาในชุดวาบหวามไม่แพ้กันกับญาดาเป็นผู้ตอบ

?ก็สวยดี แต่จืดไปนิด? ญาดาวิจารณ์

?อ้อ ที่สำคัญไม่เคยเห็นคุณวิชญ์ออกอาการหวงซะขนาดนี้ด้วย เพราะปกติไม่ค่อยเห็นเขาออกไปกลางฟลอร์หรอก มีแต่ปล่อยให้คู่ควงออกไปเต้นคนเดียว ส่วนตัวเองก็นั่งดื่มอยู่ที่โต๊ะ พอจะกลับก็ส่งบอดี้การ์ดออกไปตาม? เพื่อนสาวร่วมก๊วนอีกคนอธิบายต่อ

?เออ แล้วแกถามถึงคุณวิชญ์ทำไม เดี๋ยวพี่รุตม์ของแก ก็ออกอาการหึงอีกหรอก? เพื่อนสาวสนิทอีกคนที่เปรี้ยวไม่แพ้กันพูดถึงแฟนหนุ่มคนล่าสุดของญาดาที่เพิ่งตกลงคบหากันเมื่อสองสัปดาห์ก่อน นายธีรุตม์ วงศ์อริยะ

?ก็แค่ถูกสเป็คน่ะ ส่วนพี่รุตม์น่ะหรือ แกไม่ต้องห่วงหรอก นั่นน่ะลูกไก่อยู่ในกำมือ จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด?ญาดาพูดอย่างมั่นใจในความสวยและเสน่ห์ที่มีอย่างล้นเหลือของตนเอง

?ย่ะ ขอให้เขาอยู่ในกำมือหล่อนให้ตลอดเถอะ พวกฉันจะรอดูนะจ๊ะ? เพื่อนสาวพูดก่อนที่จะพร้อมใจกันลุกออกไปกลางฟลอร์ทั้งหมด ทิ้งให้ญาดาจมอยู่กับความคิดตามลำพัง

?วิชญ์ นิมมานรดี สักวันเราคงได้พบกันอีก? ญาดาท่องชื่อของคู่กรณีเพื่อให้จำขึ้นใจด้วยดวงตาที่มุ่งมาด โดยไม่รู้ว่าสักวันที่เธอพูดถึงนั้น มันไม่นานเกินรอเลย นอกจากนั้นวิชญ์เองเสียอีกที่จะเป็นคนที่เดินเข้ามาหาเธอเอง แต่ผิดตรงที่ว่าเขาไม่ได้เดินเข้ามาติดบ่วงเสน่ห์ที่เธอวางกับดักเอาไว้ แต่เป็นตัวเขาเองต่างหากที่จะเดินเข้ามาพร้อมกับบ่วงบาศในมือที่พร้อมจะรัดร่างเธอและพ่อให้แหลกเหลวคามือ!!!

************************

?เมื่อกี้น่ะ แกล้งชนผู้หญิงคนนั้นหรือเปล่าคะ? เมื่อวิชญ์ออกรถได้สักพัก พิชญธิดาก็ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบเป็นปกติทั้ง ๆ ที่ในใจเริ่มคุกรุ่นไปด้วยความรู้สึกหึงเล็ก ๆ ?ก็แม่เจ้าประคุณเล่นดูน่าฟัดไปทั้งตัวซะขนาดนั้น?

?ฮั่นแน่ หึงใช่ไหมครับ? วิชญ์ยิ้มพราวเพราะรู้สึกชอบใจที่แฟนสาวออกอาการหึงกับเขาบ้าง

?เปล่าค่ะ แค่อยากรู้ว่ามายาหรือเรื่องจริง? พิชญธิดายังคงปากแข็ง

?เรื่องจริงสิครับ ก็ผมบอกแล้วนี่ครับว่าผมไม่สนใจใครทั้งนั้น ผมชอบคุณอัณณ์เพียงคนเดียว ถึงมันอาจจะยังไม่ถึงขั้นรัก แต่ก็เกือบ ๆ แล้วล่ะ แล้วก็ขอบคุณนะครับที่หึงผม นึกว่าจะเป็นผมคนเดียวซะอีกที่หึงและหวงคุณอัณณ์ รู้สึกดีจัง? วิชญ์พูดจบก็ดึงมือของหญิงสาวมากุมไว้ และใช้หัวแม่มือคลึงวนไปรอบ ๆ เพื่อถ่ายทอดและตอกย้ำความรู้สึกที่มีของเขาให้กับพิชญธิดาว่าไม่ได้เป็นเพียงแค่ลมปาก

?ตกลงเราจะไปไหนกันคะ? พิชญธิดาที่ลดอาการหึงลงได้แล้วถามออกไป

?ไปคอนโดผมกันนะ? วิชญ์ตอบกึ่งถามความสมัครใจของหญิงสาว

?เอ่อ...แต่มันดึกแล้วนะคะ ไว้วันหลังดีกว่าไหมคะ? พิชญธิดาที่รู้ดีว่าชายหญิงที่มีความรู้สึกดี ๆ ให้แก่กันนั้นเมื่อได้อยู่ใกล้ชิดกันแล้วอะไร ๆ มันก็ย่อมเกิดขึ้นได้ เธอรู้ว่ามันเป็นเรื่องของธรรมชาติ แต่เธอก็ยังไม่พร้อมที่จะก้าวไปถึงขั้นนั้นกับเขา

?ดึก ๆ สิดี นะ ไปนะครับ รับรองว่าอยู่ไม่นานหรอก และก็สัญญาว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างแน่นอน?.? วิชญ์ให้คำมั่นกับหญิงสาวเพื่อให้เธอสบายใจ

?ถ้าคุณอัณณ์ไม่ยอมนะ? วิชญ์ต่อประโยคข้างท้ายอย่างอารมณ์ดี เพราะรู้ดีว่าหน้าขาว ๆ เวลาแดงแล้วนั้นมันน่ารักน่าหอมขนาดไหน ถึงจะต้องยอมแลกกับหนึ่งหยิกชุดใหญ่ก็ตามที

************************

เมื่อมาถึงคอนโดหรูริมแม่น้ำเจ้าพระยาของชายหนุ่ม วิชญ์ก็พาแฟนสาวมือวางอันดับหนึ่งกีฬาหยิกประเภทหญิงเดี่ยวขึ้นไปยังห้องพักชั้นบนสุดด้วยลิฟต์โดยสารส่วนตัว ที่เป็นบริการพิเศษให้สมกับที่ลูกค้าต้องจ่ายซื้อเพ้นเฮ้าส์หรูแห่งนี้ในราคาแพงลิบลิ่ว วิชญ์ได้ซื้อคอนโดแห่งนี้ต่อจากเจ้าของโรงแรมหรูระดับเจ็ดดาวแห่งหนึ่งในดูไบ ที่เกิดเปลี่ยนใจไม่ต้องการที่พักเป็นเพียงแค่เพ้นเฮ้าส์ แต่กลับไปซื้อคฤหาสน์ราคาเกือบร้อยล้านไว้เป็นที่พักยามมาท่องเที่ยวในประเทศไทยอยู่แทน วิชญ์ซึ่งรู้จักเป็นการส่วนตัวกับมหาเศรษฐีคนนั้นจึงได้ตกลงใจซื้อคอนโดแห่งนี้ต่อ เพราะในขณะนั้นเขากำลังอยากได้ที่พักใกล้ ๆ โรงแรม ณ นิมมานรดีเพื่อจะได้สะดวกในการเดินทางไปทำงาน

วิชญ์ใช้การ์ดรูดผ่านเครื่องรักษาความปลอดภัยที่ติดอยู่บนกำแพงข้างประตูคอนโด เมื่อเปิดเข้าไปในห้อง พิชญธิดาถึงกับตะลึงในความหรูหราสวยงามของเพ้นเฮ้าส์แห่งนี้ ซึ่งเหมาะสมที่จะเป็นห้องพักของเจ้าของโรงแรมดังเลื่องชื่อเพราะทั้งชั้นมีเพ้นเฮ้าส์แบบนี้เพียงแค่สองห้องเท่านั้น เพ้นเฮ้าส์ของวิชญ์ห้องนี้มีด้วยกันสองชั้น ในส่วนของชั้นล่างจะประกอบไปด้วยห้องครัว ห้องรับประทานอาหารที่มีโต๊ะไว้รองรับแขกได้ถึงสิบสองท่าน ห้องรับแขกกึ่งนั่งเล่นขนาดใหญ่ที่กรุกระจกรอบด้านเพื่อให้เจ้าของห้องและแขกผู้มาเยือนได้ชมวิวทิวทัศน์ของกรุงเทพฯได้ไกลสุดลูกหูลูกตา เพราะห้องชุดห้องนี้ตั้งอยู่บนชั้นที่ 33 ซึ่งเป็นชั้นบนสุดของอาคาร นอกจากนั้นยังมีห้องน้ำขนาดใหญ่ไว้รับรองแขกผู้มาเยือน และห้องทำงานกึ่ง ๆ ห้องประชุมขนาดเล็กที่วิชญ์ใช้เรียกประชุมผู้บริหารในบางครั้งในกรณีที่จำเป็นจริง ๆ เท่านั้นเพราะเขาไม่ชอบให้คนนอกล่วงล้ำเข้ามาในบริเวณที่ต้องการความเป็นส่วนตัวอย่างเพ้นเฮ้าส์แห่งนี้

ส่วนที่ชั้นบนนั้น มีห้องนอนถึงสามห้องด้วยกันสำหรับเจ้าของห้องและลูกน้องหนุ่มอีกสองคน รวมทั้งห้องนั่งเล่นขนาดใหญ่ที่ใช้กระจกใสเป็นฝาผนัง ซึ่งภายในห้องนั้นมีเครื่องเล่นให้ความบันเทิงต่าง ๆ อย่างครบถ้วนไม่ว่าจะเป็นทีวีจอยักษ์ เครื่องเสียงชั้นดี และเครื่องเกมส์รุ่นล่าสุดตามสมัยนิยมที่ไม่ว่าเด็กหรือหนุ่มต่างก็ติดกันแจ นอกจากนั้นอีกห้องที่เป็นที่โปรดปรานของเจ้าของเป็นพิเศษ คือ ห้องออกกำลังกายที่มีเครื่องออกกำลังกายให้บริหารร่างกายทุกสัดส่วนอย่างครบครันโดยเฉพาะมัดกล้ามส่วนต่าง ๆ เพื่อให้ทั้งสามหนุ่มได้เหงื่อและรักษารูปร่าง ?ซิกแพ็ค? ให้เร้าใจสาว ๆ ได้ตลอดเวลา

?โอ้โห อยู่กันกี่คนค่ะเนี่ย? พิชญธิดาอดที่จะถามไม่ได้

?ก็สามคนครับ ผม เจ้ากฤต และเจ้าวีร์ แต่ถ้าเป็นสี่คนได้จะดีมาก? วิชญ์ตอบก่อนที่จะเดินไปยังบาร์เครื่องดื่ม

พิชญธิดาฉลาดพอที่จะไม่ถามว่าคนที่สี่นั้นเขาหมายถึงใคร เพราะแค่เห็นสายตากรุ่มกริ่มของคนพูด เธอก็พอจะเข้าใจแล้วว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร ?ไม่มีทางตกหลุมพรางหรอก มือระดับนี้แล้ว?

?คุณอัณณ์จะดื่มอะไรดีครับ? วิชญ์ที่พร้อมบริการแฟนสาวเต็มที่ถามขึ้น

?อะไรก็ได้ค่ะ แต่ไม่เอาไวน์แดงแล้วนะคะ เพราะเมื่อกี้อัณณ์ก็ดื่มไปตั้งสามแก้วแล้ว? พิชญธิดาตอบพร้อมเดินไปนั่งที่โซฟาสีขาวสะอาดตาที่มีโครงสร้างเป็นรูปตัวแอลขนาดใหญ่ ซึ่งเข้ากันได้ดีกับเก้าอี้นวมสีโอ๊คอีกสองตัวที่วางอยู่ตรงกันข้ามกัน โซฟายาวตัวนี้ซึ่งหันหน้าออกไปสู่สระว่ายน้ำที่ถูกสร้างขึ้นบนชั้นที่ 33 ของคอนโดหรูแห่งนี้ คนว่ายคงได้ชมท้องฟ้าของเมืองกรุงอย่างเพลิดเพลินในยามค่ำคืน เรียกได้ว่าว่ายน้ำท่ามกลางหมู่ดาวของจริงเลยทีเดียว พิชญธิดาหันไปชมห้องรับแขกโดยรอบก่อนที่จะลุกเดินไปหยุดตรงหน้ารูปภาพรูปหนึ่งที่ถูกแขวนอยู่บนผนังห้อง

ห้องนั่งเล่นห้องนี้มีพื้นไม้ปาร์เก้สีบีชจึงช่วยขับให้ห้องดูสว่างตาขึ้น ลักษณะการจัดห้องบ่งบอกได้เลยว่าผู้อยู่อาศัยทั้งหมดคงเป็นชายหนุ่ม เพราะไม่มีหมอนอิงให้เห็นสักใบ ยิ่งของแต่งบ้านกระจุ๋มกระจิ๋ม เช่น กรอบรูป เครื่องแก้ว หรือดอกไม้ทั้งสดและแห้งก็ไม่มีให้ได้ยลตากันเลย ที่พอจะเห็นบ้างก็คงมีแต่ภาพวาดสีน้ำมันของศิลปินต่าง ๆ ที่ติดอยู่ตามผนังห้อง และรูปถ่ายวิวทิวทัศน์ที่ขยายให้มีขนาดใหญ่ซึ่งก็ดูสวยแปลกตาดี พิชญธิดาคาดว่าคนถ่ายน่าจะมีความรู้และความสามารถในการถ่ายรูปอยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว เพราะทั้งองค์ประกอบและมุมกล้องทำให้รูปวิวธรรมดา ๆ ออกมาสวยได้น่ามองอย่างเหลือเชื่อ

วิชญ์เดินกลับมาหาหญิงสาวที่กำลังยืนพินิจพิเคราะห์รูปถ่ายทุ่งหญ้าแห่งหนึ่งอยู่อย่างสนใจ รูปถ่ายภาพนี้น่าจะเป็นสถานที่ในต่างประเทศเพราะลักษณะของทุ่งหญ้าสีเหลืองทองที่กว้างสุดลูกหูลูกตานั้นดูไม่เหมือนสถานที่ใด ๆ ในเมืองไทยเลย ภาพนี้มีจุดเด่นคือ พระอาทิตย์ดวงโตสีส้มอ่อนที่ทอแสงสว่างอยู่ตรงกลางเป็นฉากหลังของภาพที่สามารถหยุดทุกสายตาได้อย่างราวกับมีมนต์ขลัง พิชญธิดาเองก็ไม่แน่ใจว่าภาพตรงหน้านี้จะเป็นภาพพระอาทิตย์ที่เพิ่งจะขึ้น หรือกำลังจะตกกันแน่

?พระอาทิตย์ในรูปกำลังจะตกครับ? วิชญ์ที่อ่านใจพิชญธิดาออกบอกเวลาของภาพให้หญิงสาวทราบ

?สวยจังค่ะ ที่ไหนคะ? พิชญธิดาถามพร้อมยื่นมือมารับแก้วก้านยาวที่เรียกกันว่า ?ทิวทิป? ซึ่งน่าจะบรรจุแชมเปญมาจากมือเจ้าของบ้านเพราะเธอได้ยินเสียงเปิดจุกก๊อกเมื่อสักครู่ ซึ่งตัวเขาเองก็ดื่มเครื่องดื่มแบบเดียวกันกับเธอ

?ออสเตรเลียครับ?..ไว้ผมจะพาไปดูของจริงตอนเราไปฮันนีมูนกันดีไหมครับ? วิชญ์หัวเราะชอบใจเมื่อได้รับค้อนงาม ๆ จากหญิงสาว แล้วจึงจูงมือหญิงสาวออกไปยังระเบียงสระว่ายน้ำซึ่งมีทั้งเก้าอี้ชายหาดและเก้าอี้หวายตัวยาวที่มีเบาะนั่งสีขาวไว้รับรอง วิชญ์เลือกที่จะนั่งลงข้าง ๆ แฟนสาวบนเก้าอี้หวายตัวเดียวกัน

วิชญ์พาพิชญธิดามานั่งชมวิวยามค่ำคืนของกรุงเทพฯ เขาให้เธอเล่าเรื่องครอบครัวของเธอให้เขาฟัง และเขาก็เล่าเรื่องชีวิตของเขาให้เธอฟังเช่นกัน พิชญธิดาจับได้ว่าน้ำเสียงของวิชญ์คราวนี้ไม่ได้ดูเศร้าสร้อยเหมือนคราวที่แล้วที่ต้องพูดถึงคนที่รัก แต่ดวงตายังคงแฝงรอยเศร้าอยู่บ้างเมื่อเล่าถึงอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเมื่อหลายปีก่อน เธอเอื้อมมือไปบีบมือของวิชญ์เพื่อถ่ายทอดกำลังใจให้เขา และอยากให้เขาได้รับรู้ว่าตอนนี้เขายังมีเธออีกคนที่จะเป็นกำลังใจและพร้อมที่จะเดินเคียงข้างเขา คนทั้งคู่นั่งแลกเปลี่ยนประสบการณ์ชีวิตของกันและกันอย่างมีความสุข ไม่ว่าจะเป็นเรื่องในวัยเด็ก วัยเรียน และวัยทำงาน รวมทั้งความป้ำเป๋อทั้งหลายของหญิงสาวที่เรียกเสียงหัวเราะได้ทั้งจากผู้เล่าและผู้ฟังอย่างต่อเนื่อง ค่ำคืนนี้พิชญธิดาและวิชญ์จึงได้ซึมซับชีวิตส่วนที่ผ่านมาของกันและกัน และได้ทำความรู้จักและเข้าใจภูมิหลังของอีกฝ่ายอย่างลึกซึ้ง ระหว่างที่นั่งคุยกันนั้น วิชญ์ก็อดไม่ได้ที่จะขอรางวัลชื่นใจเล็ก ๆ น้อย ๆ จากแฟนสาวอยู่ตลอดเวลาซึ่งก็ต้องยอมแลกกับขนมตุ๊บตั๊บจากพิชญธิดา ชายหนุ่มนักบริหารรุ่นใหม่ของวงการโรงแรมรู้สึกมีความสุขมากที่พิชญธิดายอมเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของเขา คงต้องขอบคุณลมหนาวบนยอดตึกในยามดึกที่ทำให้เธอยอมใจอ่อนในที่สุดหลังจากที่เขาเพียรเสนอ ?โปรโมชั่นสุดพิเศษนี้? ให้หลายครั้งหลายครา วิชญ์คิดว่าพิชญธิดา คือ คนที่มาเติมเต็มความรู้สึกที่ว่างเปล่าและเข้ามาแทนที่ความเหงาที่มันจับขั้วหัวใจเขาตั้งแต่วันที่ได้สูญเสียพ่อแม่และน้องสาวไป รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของพิชญธิดาทำให้โลกที่เคยมืดมนของเขาสว่างไสวขึ้นจนเขาอยากที่จะหยุดเวลาไว้ตรงนี้ นาทีนี้ ตรงที่จะมีเธอคนนี้อยู่ในอ้อมกอดของเขาตลอดไป

เมื่อเห็นว่าแชมเปญหนึ่งขวดที่คนทั้งคู่ช่วยกันดื่มหมดลงเมื่อเวลาล่วงเข้าวันใหม่ได้สองชั่วโมงเศษแล้ว และเสียงพูดคุยเจื้อยแจ้วของหญิงสาวในอ้อมกอดก็ค่อย ๆ หรี่ลงจนเงียบไปในที่สุด วิชญ์หันมามองคนในอ้อมอกก็พบว่าเธอได้หลับไปแล้ว ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีความสุขที่เห็นพิชญธิดาไว้ใจเขาจนยอมหลับคาอกแกร่งของเขา วิชญ์ได้ทีจึงแอบหอมแก้มนุ่มของแฟนสาวไปหลายฟอดราวกับเป็นช่วง ?คืนกำไรให้ลูกค้า? อย่างไรอย่างนั้น

วิชญ์ตบแก้มหญิงสาวเบาๆ เพื่อเรียกสติให้เธอตื่นขึ้นมา แต่อาการตอบสนองที่ได้รับ คือ หญิงสาวเจ้าของหัวใจของเขาเพียงลืมตาปรือขึ้นมามองหน้าเขา พร้อมส่งรอยยิ้มหวานบาดตาบาดใจมาให้ แถมพิชญธิดายังตบท้ายด้วยการหอมแก้มและจูบคางสากที่ครึ้มไปด้วยไรหนวดสีเขียวจาง ๆ ของเขาอีกหนึ่งจูบ ก่อนที่จะหมดสติคอพับคออ่อนเพราะฤทธิ์ของแชมเปญและไวน์แดงที่ได้ดื่มเข้าไปก่อนหน้านี้เมื่อตอนหัวค่ำในผับ วิชญ์ที่ตกตะลึงในอาการ ?เมา? ของแฟนสาวที่เขาเพิ่งจะได้เห็นเป็นครั้งแรกถึงกับหัวเราะออกมาอย่างถูกใจ

?ฮึ่ม แม่คุณเอ๊ย เมาแล้วมายั่วแบบนี้ เดี๋ยวก็โดนจับปล้ำซะหรอก? วิชญ์ที่ได้แต่คิดแต่ไม่มีวันที่เขาจะหักหาญน้ำใจหญิงสาวในอ้อมกอดเป็นอันขาดแต่ก็อดไม่ได้ที่จะ ?ลักหลับ? อีกหลายฟอด ?โทษฐานที่ทำให้เขาเกิดอารมณ์ปั่นป่วน แล้วมาจากกันไปโดยไม่รับผิดชอบ?

คืนนี้เพ้นเฮ้าส์หรูแห่งนี้จึงได้ทั้งต้อนรับการมาเยือนครั้งแรกของพิชญธิดาในฐานะคนรู้ใจของเจ้าของห้อง แถมยังได้เป็นที่พักค้างคืนของหญิงสาวคนแรกและคนเดียวที่มีสิทธิ์เหยียบกรายเข้ามาในที่พักส่วนตัวของวิชญ์ นิมมานรดี ซึ่งคืนนี้เจ้าของเพ้นเฮ้าส์ถึงกับยอมเนรเทศตัวเองออกจากห้องนอนแล้วมาอาศัยโซฟาในห้องนั่งเล่นเป็นที่หลับนอนแทน ทั้ง ๆ ที่อยากจะนอนกอด ?คนสวยตอนเมา? ใจจะขาด แต่เพราะความรู้สึกที่มีให้กับหญิงสาวคนพิเศษคนนี้มีมากกว่าความใคร่ทางกาย เขาจึงต้องฝืนทนเดินหอบผ้าห่มและหมอนหนุนใบโตมานอนในห้องนั่งเล่นนี้แทน ทิ้งให้แฟนสาวที่เมาได้น่ารักนักหนายึดครองทั้งเตียงทั้งหัวใจของเขาไปตามระเบียบ

ค่ำคืนนี้วิชญ์นอนยิ้มคนเดียวอยู่ในความมืด เพราะรู้สึกสุขใจที่ได้พิชญธิดามาร่วมชายคาเดียวกัน ถึงแม้จะเป็นเพียงชั่วข้ามคืนและเกิดจากความเมาไม่ใช่ความสมัครใจของหญิงสาวก็ตาม ?ถึงไม่ได้ร่วมเตียง แต่ก็ได้ร่วมบ้านล่ะว้า?

************************

ตอบกลับโพส

ย้อนกลับไปยัง “ก้าวแรก(สู่นักเขียนมืออาชีพ)”