[ทดลองแต่ง] ICE-CREAM (มันจะเกี่ยวมั๊ยนะ?)

[BRiTh@NiEpUnKY]

ลองอ่านเป็นเรื่องสั้นๆแล้วช่วงคอมเม้นท์หน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ
(จะพยายามอัพ เมื่อมีอารมณ์)
------------------------------------------------------

เธอ... "น.ส.รินภา" เด็กสาววัย 17 ปี ผู้เบื่อหน่ายกับวิถีชีวิตของตัวเอง เด็กสาวผู้เป็นลูกสาวสุดที่รักของนายกรัฐมนตรีหญิงคนแรกของไทย แต่เธอกลับมองว่า "มันทุเรศสิ้นดีกับการเป็นลูกสาวของนายกฯหญิง"

เธอ...ไม่รู้ตัวเลยว่า ตนเองกำลังเป็นหนึ่งใน "เป้าหมาย" สำคัญของการลอบสังหารครั้งนี้...

ท่านนายกฯหญิงรู้สึกถึงลางสังหรณ์ร้ายๆที่กำลังคืบคลานเข้ามาในชีวิตของตัวเอง และลูกสาวสุดที่รัก เธอจึงติดต่อไปยังองค์กรหนึ่งอย่างลับๆ เพื่อคุ้มครองตัวท่านเองและลูกสาว

เขา...ผู้ถูกเรียกในสมญานาม "ทุ่งมอสต์สีเลือด" ได้ถูกเรียกตัวให้ไปทำงานอย่างกะทันหัน โดยขณะที่เขายัง "อาลัย" ต่อความรู้สึกบางอย่างภายในจิตใจ

เมื่อ "เธอ" และ "เขา" ได้มาพบปะกันท่ามกลางการ "ไล่ล่า" และ "กลิ่นคาวของคอรัปชั่น" ความรู้สึกบางอย่างทั้ง "เธอ" และ "เขา" เอง ก็บังเกิดขึ้นโดยที่ทั้งคู่ไม่รู้ตัว...

------------------

อยากให้อัพเรื่องเต็ม... ก็ช่วยเม้นท์ให้หน่อยนะคะ ว่าน่าสนใจมั๊ย??

ขอบคุณค่ะ

[Sasatorn_Sasaluck]

โอเชเลยน้อง โครงเรื่องโอเคดีนะ อยากรู้ที่มาของฉายาพระเอกจัง "ทุ่งมอสต์สีเลือด" ตอนแรก

อ่านดูเหมือนจะน่ารัก เพราะมันมีคำว่ามอสต์ (เอ.. ทำไมเราถึงคิดว่าคำว่ามอสต์น่ารักหว่า) แต่พอ

มีคำว่าสีเลือดมันก็เท่ดี ไม่ซ้ำใครดีด้วย

แถมน้องยังโปรยคำให้ชวนติดตาม ยังอาลัยต่อความรู้สึกบางอย่างภายในจิตใจงั้นเหรอ พระเอกเคย

มีแฟนแต่ถูกฆ่าตาย หรือมีอะไรบางอย่างที่เชื่อมโยงมาถึงนางเอก วู้ว!! น่าคิดจริงๆ

"กลิ่นคาวของคอรัปชั่น" ช่วงนี้กำลังฮิตเลยน้อง พยายามสอดแทรกผลลัพธ์ของการเป็นนักการ

เมืองโกงกินไว้เยอะๆเน้อ เหอๆ

ว่าแต่ว่า CF ไปถึงไหนแล้วนี่ หัวเรือใหญ่หันมาแต่งนิยายเรื่องซะแว้ว

[BRiTh@NiEpUnKY]

CF นั่นไซร้ พูดกานแล้วค่ะ เริ่มตอนปิดเทอมน้อ เอิ้กๆ

ขอโทษทีค่ะ

ช่วงนี้งานมันเยอะเข้าขั้นมากๆ เลยไม่ได้มาตอบในกระทู้ CF เท่าไหร่น้อ ขออภัยจริงๆค่ะ

[crystaldragon]

การเล่าเรื่องสักเรื่องที่ดีนั้น เราเริ่มจาก เนื้อหาพื้นฐาน

ใคร = เป็นอะไร ,ทำอะไร ,ที่ไหน, อยางไร,เพื่อเหตุได, แล้วมีที่มายังไง

(ซึ่งส่วนมากจะเรียงมากันเป็นขบวนแบบนี้)

ถ้าเรื่องที่น้องบิตตี้ แต่ง มีเนื้อหาตามที่ระบุมา มันจะทำให้ เรื่องที่เราเขียน มีเหตุผลและน่าติดตามมมากขึ้น

แล้วพอเราจะอ้างถึงสถานที่ได สถานที่นึงเราก็ควรจะเอ่ยถึง

ฉาก= สถาณที่, สิ่งของ, บรรยากาศและเวลา

ฝากไว้ก็คือ พยายามอุตเรื่องที่แต่งให้มีช่องโหว่น้อยที่สุด เพราะหากมีช่องโหว่เมื่อได ผู้อ่านก็จะไปสะดุด กับช่องโหว่นั้น และเมื่อผู้อ่านพบมันมากขึ้น นิยายเรื่องนั้นก็จะ ไม่น่าอ่านทันที แต่
ในทางกลับกัน หากเนื้อหาบางอย่าง มีระบุไว้เยอะ เกินไป ผู้อ่านก็จะ เบื่อที่จะทำความเข้าใจแล้วในที่สุดก็ จะอ่านข้ามๆ

ท้ายสุดแล้ว เอาน่ะ. แน่งแต่งแต่ละคนก็จะมีวิธี ดำเนินเรื่องที่ต่างกัน (ซึ่งเราเรียกว่าสไตล์) แต่ก็ อย่าขาดอยากเกินล่ะกันนะ (จะรออ่าน) ฮิ้วว